Affetmem asla seni (Ateş olup yaksan da)
Ağlamakla inlemekle ömrüm gelip geçiyor
Anla artık, anla beni (Son mektup)
Aşkın susuz bağında pınar gibi çağlarım
Ateş olup yaksan da (Affetmem asla seni)
Ayrıldı gönül şimdi yine bir tek eşinden
Ayrılmak ne kadar zor, unutulmak çok acı
Bahâr bitti, güz bitti; artık bülbül ötmüyor
Baharda bu yıl bir melal var hüzün gibi
Bakmıyor çeşm-i siyâh feryâde
Bir demet yâsemen aşkımın tek hâtırası
Bir ihtimâl daha var, o da ölmek mi dersin?
Bir kerre bakanlar unutur derdi günahı
Biz Çamlıca'nın üç gülüyüz
Bugün yine gönlümün bahçesinde gezindim
Dün gece saz meclisine neden geç geldin?
Ellerim böyle boş mu kalacaktı?
Gökyüzünde yalnız gezen yıldızlar
Göze mi geldim, sen mi unuttun?
Gözlerin bir aşk bilmecesi sorar gibi
Gözlerinin içine başka hayâl girmesin
Güller ne hoştur, renkler ne ince
Güzel bir göz beni attı bu derin sevdaya
Kâtibim (Üsküdar'a gider iken aldı da bir yağmur)
Kimseye etmem şikâyet, ağlarım ben hâlime
Körfezdeki dalgın suya bir bak, göreceksin
Menekşelendi sular, sular menekşelendi
Mümkün mü unutmak güzelim, neydi o akşam
Ne dert kalır ne hüzün, bir sudur akar zaman
Nerelerde kaldın ey serv-i nâzım
Rûhuma gecenin mâtemi doldu
Sâhilde o hoş bûseleri aldığım akşam
Sevenler hiç unutmaz ayrı düşse de yollar
Son Mektup (Anla artık, anla beni)
Şarkılar seni söyler, dillerde nâme adın (Huysuz ve tatlı kadın)
Unutturamaz seni hiçbir şey
Üsküdar'a gider iken aldı da bir yağmur (Kâtibim)
Vücud ikliminin sultanısın sen
Yemeni bağlamış telli başına
Yine bu yıl Ada sensiz içime hiç sinmedi
Yine hazan mevsimi geldi